Jedno od novijih otkrića ukazuje na to da religija štiti ljude od depresije. Međutim, sudeći po analizi sprovedenoj 2003. godine, koja je kombinovala rezultate 147 različitih studija, religioznost predstavlja svega jedan odsto ukupnih faktora koji mogu uticati na depresiju. Ako religija ima ovako malu korelaciju sa depresijom, možda ne predstavlja ni prevelik faktor kada je sreća u pitanju.

Ovakve sumnje svoje uporište imaju i u poređenju stanovništva različitih zemalja. Veliki dio istraživanja koja religiju dovode u vezu sa srećom rađen je u Sjedinjenim Američkim Državama, gdje su izrazito religiozni ljudi za nijansu sretniji od ostatka populacije. Istraživači su ove rezultate uzeli kao univerzalan zaključak, ali postoje mjesta poput Holandije i Danske, gdje ova tvrdnja jednostavno nije tačna.

Religozne osobe u Americi čine većinu, ali manjinu u Danskoj i Holandiji. Osjećaj da ste dio veće cjeline svakako može biti jako utješan, ali ako ste pripadnik manjinske grupe to može izazvati određenu dozu stresa. Etničke manjine širom svijeta ne nalaze se u zavidnom položaju i njihovi pipadnici najčešće imaju povišen krvni pritisak i brojne druge probleme koji su indikator povišenog stresa.

Ako religija doprinosi našoj ukupnoj sreći, onda bi stanovništvo u visoko religioznim zemljama trebalo da bude srećnije. Ipak, čini se da je istina potpuna suprotnost ovoj tvrdnji.

Sudeći po istraživanju koje je sproveo 'Gallup' 2010. godine najsretnije zemlje su Danska, Norveška, Švedska i Holandija. Ovo su zemlje sa najmanje religioznim stanovništvom u svijetu.

Zašto su stanovnici evropskih zemalja toliko sretni? Njihova sreća rezultat je kombinacije nacionalnog bogatstva i njegove redistribucije narodu, tako da se plaćanje poreza može smatrati pozitivnim potezom.

Zapravo, plaćanje poreza nije ono što građane čini srećnima, već krajni rezultat tog čina – država koja se brine o svojim građanima i obezbjeđuje im siguran život a ne samo osnovnu egzistenciju.

U žargonu religijskih studija, socijalne demokratije prisutne u Evropi građanima obezbjeđuju dugoročnu sigurnost i mali broj ljudi primoran je da brine o sigurnosti posla i novcu za najosnovnije potrebe.

Osnovni princip sreće u Evropi ujedno je i glavni razlog za izuzetno veliki broj ateista u njenim državama. Sigurnost i finansijska obezbeđenost glavni su razlog za manjak interesovanja za religiju, ali isto tako predstavljaju ključni razlog za nečiju sreću, dodatna vjera može samo biti šlag na torti.

(B92/md)