Foto i video instalacija Ivana Šukovića „Ostaci života - neupadljivi prikazi” prepoznaje kao svoj „primalni glas“, kao svoj eho u blizini, slavnu dramu Luiđija Pirandela: „Šest osoba traži autora“. Šest ljudi ili jednu porodicu umjetnik fotografiše raspoređujući ih, aranžirajući najprije unutar ambijenta ispošćenog pejzaža od vode i kamena pa ih potom useljava u zatvor-eni prostor prirodnjačkog muzeja, među preparirane životinje, prividno ih animirajući ordinarnim radnjama, blagoslovom porodične svakodnevice. Video rad zumira donji dio tijela žene, majke i njen ručni rad, pletenje, kao upornu, kontinuiranu radnju.

Autor-umjetnik ne „slika“ nađeno, zatečeno, slučajno nego sam konstruiše, aranžira, režira prizore ali na takav način da nam se čini da se i nisu mogli drugačije „posložiti“, da nose pečat neizbježnog, pečat bezizlaznog. Taj osjećaj fatalnog u prizorima ispisuju ili upisuju i sami mediji (fotografija i video) čije sile umjetnik tako angažuje da sami počinju dejstvovati kao hibernatori ovih privid-događaje i privid-ljudi.

Neka hladna i teška tišina impregnira ove prizore. Ona ne znači nijemo, nemušto opštenje već stečenu nemogućnost govora, dakle, odsustvo kontakta i razmjene. Iz ovih scena nije prognan govor nego se ne-govor, ne-opštenje uvuklo u ljude i inficiralo njihove odnose. Pokreti i poze koji sugerišu govor, obraćanje, komunikaciju, emociju jesu samo prazna gesta; oni ostaju jednako nijemi, osujećeni, zakinuti i ukinuti kao i životinje preparirane, aranžirane, podešene u poze koje tužno prizivaju sjećanje na život, na nepovratno.

(DEPO PORTAL/em)