Admira Ismić i Boško Bato Brkić rođeni su 1968. godine. Bili su mladi par kakvih je u Sarajevu prije rata bilo na hiljade; Voljeli su se i spremali za vjenčanje. Onda je započeo krvavi rat u Bosni. Zajedno su odlučili da idu iz opsjednutog Sarajeva, negdje u svijet gdje će živjeti slobodnim i normalnim životom. Preko zajedničkih prijatelja dogovorili su izlazak iz opkoljenog grada;  19. maja 1993. godine oko 17 sati došli su do mosta Vrbanja.  O tome događaju faktotografija kaže:

“Potrčali su preko mosta…. Snajperski metak pogodio je Boška i on je na sredini mosta pao. Metak je bio smrtonosan. Drugi metak pogodio je Admiru. Iako ranjena, nekako je dopuzala do svog Boška, zagrlila ga i koji minut kasnije otišla u smrt. Njihova mrtva tijela punih sedam dana ležala su na sredini mosta Vrbanja. Snage Ujedinjenih nacija odbilie su da izvuku njihova tijela dok srpske snage ne proglase primirje.”

Izvukli su ih nakon sedam dana pripadnici radnog voda Vojske Republike Srpske. Nekoliko dana kasnije Admira Ismić i Boško Brkić sahranjeni su na vojničkom groblju u Lukavici. Nakon rata, 1996. godine, po želji Admirinih roditelja, njihova tijela su prebačena u Sarajevo i sahranjena na groblju Lav. Istraga o ubistvu Admire i Boška nikada nije vođena i njihove ubice nikada nisu otkrivene.

Priča o tragičnoj sudbini dvoje mladih Sarajlija je godinama bila svjetska tema. CNN ih je nazvao “Romeom i Juliom u Sarajevu”, o njima je snimljeno nekoliko dokumentarnih filmova, te niz pjesama koje su za lajt-motiv imale ovu temu, a po ovoj temi su rađene i pozorišne predstave. Ipak, najzaslužniji što je priča o Admiri i Bošku otišle na stranice svjetskih medija bio je Kurt Schork, čuveni svjetski reporter koji je u to vrijeme izvještavao iz ospjednutog Sarajeva i koji je poginuo 2004. u Siera Leoneu na novinarskom zadatku.

Prilikom nedavne posjete Angeline Jolie Sarajevu, Željko Komšić ju je podsjetio na ovu priču i, po tvrdnjama svjedoka, popularna glumica se tom prilikom rasplakala. DEPO PORTAL od dijela ekipe Angelininog filma nezvanično saznaje da njen scenarij, iako se prethodno govorilo o priči vezanoj za srpski konclogor u BiH, ima više veze sa ovom istinitom i tragičnom pričom iz vremena opsade Sarajeva.

Uostalom, zašto bi uopće film snimali u Sarajevu (stvarnom ili studijskom u Budimpešti), ako se on bavi događajima u konclogorima u bosanskoj provinciji? S druge strane, prema saznanjima iz dosadašnjeg toka snimanja, lokacije na kojima bi Angelina trebala snimati u Sarajevu veoma su slične onima iz istinite priče o Admiri i Bošku.

DEPO PORTAL izdvaja nekoliko muzičkih tema koje su za lajt-motiv imale ovu veliku ljubavnu tragediju.